اولین کنار دریای آنیل با رادین

۱۸ شهریور ۱۴۰۱ روز جمعه همگی با هم رفتیم کنار دریا، ساحل لوندویل، که دو سال بود که نرفته بودیم.

آخرین باری که رفتیم هنوز آقا رادین تشریف نیاورده بود، آنیل لیوان یکبار مصرف رو پر شن می کرد و مثل قالب خالی‌شون میکرد و باهاشون قلعه درست میکرد.

این سری با داداش کوچولوش این کار رو انجام میداد، رادین هم کمکش می کرد هر موقع آنیل میگفت با ملاقه آب میریخت. رادین عاشق کارهایی هست که آنیل انجام میده. به آب بازی هم که میگه آب بادی، به توپ بازی میگه دوپ بادی، به اونجا میگه اوندا. وقتی سرش میخوره جایی سرش رو ماساژ میده و اونجایی که خورده رو آک میکنه میگه آچ آچ.

هر شب مثل آنیل مسواک میزنه.

یه بار که با هم تو‌پارک بودیم و آنیل داشت با دوستش بازی میکرد یه دختری دوچرخه سواری می کرد و دوچرخه ش عین دوچرخه آنیل بود، رادین گریه می کرد که اون دوچرخه آنیل رو بده، گریه میکرد می گفت آنی آنی.